Janusz A. Ziółkowski
(1924-2000) polski socjolog i ekonomista, działacz społeczny, polityk. Jeden z pionierów badań osiedli w Polsce. Honorowy Obywatel Miasta Poznania. Ojciec Marka Ziółkowskiego, socjologa, profesora zwyczajnego UAM w Poznaniu i polityka. Ukończył ekonomię pod kierunkiem Edwarda Taylora i socjologię pod kierunkiem Tadeusza Szczurkiewicza, opiekuna doktoratu uzyskanego w 1950. Potem, z przyczyn politycznych, nie mógł kontynuować kariery uniwersyteckiej, pracował w urzędzie miasta. W roku 1956 powrócił na uczelnię i łączył pracę akademicką ze służbą dyplomatyczną na placówkach UNESCO w New Delhi i Paryżu. W 1981 r. wybrany demokratycznie na rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zaangażował się mocno w tworzenie akademickich struktur samorządowych, w powołanie do życia Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich, niezależnego przedstawicielstwa środowiska akademickiego. W stanie wojennym władze pozbawiły go funkcji rektora. W czerwcu 1989 został senatorem RP. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako członek podzespołu do spraw nauki, oświaty i postępu technicznego. W latach 1991-1995 był sekretarzem stanu w kancelarii prezydenta Lecha Wałęsy. Zainteresowania badawcze: socjologia miasta, planowanie przestrzenne, społeczne aspekty urbanizacji, problematyka więzi społecznych, rozwój gospodarczy, religia, demografia. Autor m.in.: "Problemy rozwoju gospodarczego i demograficznego Ziem Zachodnich w latach 1945-1958" (współredaktor: 1960); "Socjologia miasta" (1964); "Urbanizacja, miasto, osiedle: studia socjologiczne" (1965); "Poznań – społeczno-przestrzenne skutki industrializacji" (redaktor: 1967); "Socjologia i planowanie społeczne" (1972).Liczba opublikowanych utworów: 2