Andrzej Leśniak
dr historii sztuki (UW, 2008), doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa (SWPS, 2014). Wykładał na Uniwersytecie Warszawskim (Instytut Historii Sztuki, Instytut Kultury Polskiej) i w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Od 2009 do 2013 r. adiunkt w Katedrze Kultury Współczesnej UJ. Od października 2013 r. adiunkt w Katedrze Kultury Miejsca ASP w Warszawie. Stypendysta Rządu Francuskiego (2006), Ośrodka Kultury Francuskiej UW (2005) oraz Szkoły Nauk Społecznych PAN (2003-2007). Laureat organizowanego przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki konkursu im. ks. prof. Szczęsnego Detloffa na najlepszą pracę naukową młodego historyka sztuki (2009). Laureat Nagrody III stopnia Rektora UJ (2010), laureat Nagrody II stopnia Rektora UJ (2011). Laureat konkursu na staże zagraniczne w ramach programu UJ „Społeczeństwo – Technologie- Środowisko" (dwukrotnie: 2011 i 2012). Zainteresowania badawcze: status przedmiotów wiedzy w humanistyce, przede wszystkim w historii sztuki i w kulturze wizualnej, architektura i dizajn, modernizacja i globalizacja w świecie sztuki. Autor m.in.: "Topografie doświadczenia: Maurice Blanchot i Jacques Derrida, Aureus" (2003); "Obraz płynny: Georges Didi-Huberman i dyskurs historii sztuki" (2010); "Ikonofilia: francuska semiologia pikturalna i obrazy" (2013).Liczba opublikowanych utworów: 1